Γιατί τρώμε τόσο πολύ στις γιορτές;

οικογενειακό τραπέζι

Δεν είναι μόνο τα Χριστούγεννα που το κάνουμε. Υπάρχει η πρωτοχρονιά, τα φώτα, η Τσικνοπέμπτη, η Ανάσταση και ειδικά η Κυριακή του Πάσχα και κάθε Κυριακή και αργία μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα. Ακόμα και η Σαρακοστή, παρόλο που έχει να κάνει με νηστεία, οδηγεί πολύ κόσμο στο να πάρει κιλά!

Τι είναι αυτό που μας οδηγεί να φάμε τόσο πολύ στις γιορτές; Γιατί δεν νομίζω ότι τις υπόλοιπες μέρες τρώμε λιγότερο. Δεν ζούμε διακόσια χρόνια πίσω οπότε οι διατροφικές μας ανάγκες καλύπτονται ευκολότερα τώρα.

Είναι μία καλή δικαιολογία

Οι αργίες και οι μεγάλες γιορτές είναι μία πολύ καλή δικαιολογία για να ξεφύγουμε του ελέγχου.

Με το πρόσχημα των Χριστουγέννων, αισθανόμαστε ελεύθεροι. Τα Χριστούγεννα επιτρέπεται σε όλους να κάνουμε παρασπονδίες, οπότε μπορώ να φάω ελεύθερα. Όλοι το κάνουν, όχι μόνο εγώ, οπότε δεν είναι κάτι κατακριτέο.

Είναι καλό αγχολυτικό

Σίγουρα έχεις βρεθεί σε εκείνα τα οικογενειακά τραπέζια χωρίς αύριο. Εκείνα που μαζεύονται συγγενείς που έχεις να τους δεις, στην καλύτερη περίπτωση από πέρυσι τα Χριστούγεννα και στην χειρότερη, μία δεκαετία. Με θείες που δεν συμπάθησες ποτέ και θείους που λένε εκείνη την ίδια ιστορία κάθε χρονιά, αν και με διαφορετικό τέλος πάντα.

Με ερωτήσεις του τύπου, «Εσύ πότε θα παντρευτείς επιτέλους;», «Ακόμα σε εκείνη την δουλειά που δεν σε εκτιμάνε είσαι;», και άλλες πολλές.

Γιατί τρώμε τόσο πολύ στις γιορτές;

Το φαγητό λοιπόν, είναι το καλύτερο καταφύγιο σε μία τέτοια κατάσταση. Πέφτεις με τα μούτρα, κοιτώντας ασταμάτητα το πιάτο σου, χωρίς να σηκώνεις το βλέμμα, για να αποφύγεις τυχόν ερωτήσεις. Ταυτόχρονα κρατάς το στόμα σου γεμάτο για να μην απαντήσεις, εκτοξεύοντας καμία χοντράδα και προσβάλεις κάποιον. Στο τέλος καταρρέεις σε έναν καναπέ, ανήμπορος να μιλήσεις γιατί το φαγητό έχει φτάσει μέχρι τις φωνητικές σου χορδές και τις έχει μπλοκάρει.

Το σώμα σου στέλνει το περισσότερο αίμα στο στομάχι σου για να χωνέψει όλα όσα έχεις καταναλώσει και το μυαλό σου δίνει εντολή για να παράξεις  διάφορες ορμόνες όπως σεροτονίνη και ενδορφίνες, που θεωρούνται οι ορμόνες της καλής διάθεσης. Όλα αυτά σε συνδυασμό, σε οδηγούν σε έναν λυτρωτικό λήθαργο για να ξεφύγεις από την πραγματικότητα.

Άσχετα με το ύφος του άρθρου και το αστείο του θέματος, η υπερκατανάλωση φαγητού δεν είναι καλή. Όπως και οτιδήποτε άλλο γίνεται με έλλειψη μέτρου, η υπερβολική κατανάλωση φαγητού μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα αρνητικά αποτελέσματα. Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούμε σε σωματικά προβλήματα που προκαλούνται γιατί αυτές οι πληροφορίες είναι παντού εκεί έξω και είμαι σίγουρος ότι τις ξέρεις.

Ψυχολογικά όμως, τι μπορεί να σημαίνει αυτό για εσένα;

Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο πιέζεις τα συναισθήματα σου ανάμεσα σε τόνους junk food, σοκολάτας και αναψυκτικών; Τι μπορεί να σε πονάει τόσο για να θες να πέσεις σε έναν τέτοιο λήθαργο;

Όπως προανέφερα, η κατανάλωση φαγητού βοηθάει στην παραγωγή ορμονών που προκαλούν χαρά και ικανοποίηση.  Ίσως λοιπόν, αυτό που σου χρειάζεται στη ζωή σου, είναι περισσότερη χαρά και ικανοποίηση και λιγότερο φαγητό.

Επιδίωξε να κάνεις παρέα με άτομα που είναι θετικά και θα σε παρακινήσουν να κάνετε δραστηριότητες. Πάρε έναν σκύλο και δες το βάρος σου να πέφτει καθώς τα σκυλιά χρειάζονται περισσότερες βόλτες, οπότε θα υποχρεωθείς να περπατήσεις περισσότερο (αν και η απόφαση να πάρεις σκύλο ή οποιοδήποτε κατοικίδιο πρέπει να γίνει με σοβαρότητα και περισσότερα κριτήρια από αυτό).

Βγες έξω και κάνε βόλτα. Απόφυγε το βαρετό δείπνο με τους ιδιότροπους συγγενείς και προτίμησε να κάνεις γιορτές με ανθρώπους που πραγματικά σε γεμίζουν.
Καλές γιορτές να έχουμε!!!